فیلم Ted اساسا یک فیلم کمدی است. بسیار خوب، درست است که یک کمدی خنده دار است اما چیزی جز کمدی برای گفتن ندارد.به طور خلاصه این فیلم یک طنز خنده دار بسیار خوب و در عین حال بی ادبانه است. در طول مدت پخش قسمت اول فیلم من بسیار خندیدم، اما در قسمت دوم موضوعات خنده دار کمتر شد و در ادامه نیز این موضوعات خنده دار به طور پی در پی کمتر نیز شدند.

موضوعات اصولی، به قدر کافی برای مفهوم دار کردن این فیلم سینمایی که بیشتر از 100 دقیقه طول می کشد، وجود ندارد.

Seth MacFarlene/ست مک فارلن به عنوان نویسنده و کارگردان این فیلم با رفتار جسورانه خود بعضی از این خلاءها را پر کرده است اما هنوز کلماتی در مکالمه هستند که ضرورتی در بیان آن ها نبوده است.

Ted بدون هیچ مقدمه ای شروع می شود اگرچه مشکلی که فیلم با حفظ سطح کیفیت خود دارد بیشتر بر اثر طول زمان فیلم است تا کیفیت شوخی های انجام شده.

داستان فیلم Ted در یک روز قبل از کریسمس در سال 1985 در حوالی شهر بوستون با روایت Patrick Stewart/پاتریک استوارت شروع می شود، روایت طوری شروع می شود که انگار درحال رفتن به یک دنیای شعبده و نوستالوژی هستیم و در این زمان به ما از آرزوهای گذشته ی یک پسر آمریکایی که کمتر از 10 سال سن دارد گفته می شود. این پسر که در فیلم، John Bennett/جان بنت نام گرفته است( و نقش بزرگسالی آن را Mark Wahlberg/مارک والبرگ بازی می کند ) یک پسر 7 ساله است که هیچ دوستی ندارد و هدیه ی مورد علاقه خود را در کریسمس دریافت می کند که این هدیه یک خرس عروسکی بزرگ است. در شبی که پسر هدیه خود را می گیرد یک آرزوی غیر عقلانی می کند و آن این است که خرس عروسکی زنده شود. به خاطر اینکه هیچ چیز قویتر از آرزوی یک پسر کوچک نیست (این جمله عینا در فیلم گفته می شود) جان وقتی بیدار می شود برای اولین بار در زندگی خود یک دوست پیدا می کند و این دوست همان خرس اوست که زنده شده است.

بیشتر زمان فیلم در 27 سال بعد با Ted ( با صدای Seth MacFarlen ) و جان به عنوان دو برادر ادامه پیدا می کند.Ted در اینجا خرس مورد علاقه شما نیست، و مانند یک کارگر بی تربیت رفتار می کند و مانند شخصیت Judd Apatow/جان آپاتو در فیلم مواد مخدر مصرف می کند. این خرس همچنین یک مانع بر سر راه یک رابطه ی احساسی بین جان و دوست دخترش لوری ( با بازی Mila Kunis/میلا کونیس ) به مدت 4 سال می باشد. درنهایت لوری از رفتارهای عجیب تد خسته می شود و میخواهد که تد آنجا را ترک کند. اگرچه یک آپارتمان جدا برای تد گرفته می شود اما مشکل حل نمی شود و خیلی زود جان بر سر دو راهی انتخاب تد یا انتخاب لوری قرار می گیرد.

قسمتی از کمدی در 30 تا 45 دقیقه اول ناشی از مفهوم هایی مانند استعمال مواد،نوشیدن الکل و ناسزا گویی های یک حیوان عروسکی جان گرفته است که مربوط به جسارت مک فارلن می باشد. مک فارلن به خاطر برنامه های انیمیشنی مانند Family Guy،American Dad،the Cleveland Show شناخته شده است اما این اولین ریسک این فیلم ساز در ساخت فیلم های واقعی می باشد و فیلم همچنین درجه سنی R (مناسب برای افراد بالای 17 سال ) را دارد و به کار بردن یک اسباب بازی بچگانه فیلم را بیشتر به یک سرگرمی تبدیل کرده است. در رابطه با مسائل جنسی و بی بند و باری در فیلم تد چیزی مانند فیلم The Hangover یا فیلم Harold and Kumar دیده نمی شود که تا حدودی از یک فیلمی که در مورد حیوانات ساخته شده شده است بعید است.

به خاطر افزایش زمان فیلم، مک فارلن تعدادی داستان متفرقه( مانند داستان رییس شهوت پرست لوری) را در داستان اصلی گنجانده است که روایت داستان را به جلو سوق می دهد.فیلم الهامات زیادی از فیلم های نوستالوژی دهه 80 و به خصوص فیلم Flash Gordon که در 1980 ساخته شده دارد همچنین ستاره ی آن فیلم نیز یعنی Sam Jones/سم جونز نیز در این فیلم حضور دارد. ستارگان دیگری نیز هستند که عبارتند از Norah Jone/ نورا جونز، Tom Skerritt/ تام اسکریت و Ryan Reynolds/رایان رینولدز.

روایت کردن فیلم توسط Patrick Stewart مسلما نشانه ی استادی مک فارلن است زیرا هیچکس مانند استوارت نمی توانست این داستان را روایت کند ( البته شاید به جز Morgan Freeman/ مورگان فریمن )

Mark Wahlberg و Mila Kunisبه ترتیب نقش های دوم و سوم را در مقابل تد ( کسی که به قدری خوب طراحی شده که به راحتی فراموش می کنید که این یک طراحی از جلوه های ویژه است ) بازی می کنند. نه والبرگ و نه کونیس هیچکدام نمیتوانند شخصیت جالب و به خصوص این داستان باشند و والبرگ حتی فعالیت بیشتری را در مقابل ستاره ی پشمالو تا در مقابل شخصی که به آن علاقه دارد نشان می دهد.

عنصر احساسی فیلم به شدت بر خاطرات بینندگان از وسایل بازی آن ها تکیه دارد. در انتهای فیلم ما بیشتر نگران رابطه جان با تد بودیم تا رابطه جان با لوری.

عادلانه است که بگوییم تد نیز از یک مشکل شایع فیلم های کمدی رنج می برد و آن ناتوانی در افزایش حالت کمدی فیلم در طول زمان فیلم است. یکی از دلایل می تواند نا آشنایی مک فارلن با فرمت فیلم های بلند باشد زیرا این فیلمساز با فیلم های نهایتا 22 دقیقه ای راحت کار می کند. به هر حال فیلم تد هنوز هم باعث می شود که بسیار زیاد بخندید و این قیمت بلیط را توجیه می کند اما به طور جدی درجه سنی R فیلم را رعایت کنید. اگر به دنبال یک فیلم که در آن خرس وجود دارد برای بچه های می گردید به سراغ Winnie the Pooh بروید.

مترجم: حامد شکوری

منبع:naghdefarsi.com

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

نويسنده : حسام | تاريخ : سه شنبه 10 مرداد 1391برچسب:ted2012,نقد فیلم ted 2012,آیا فیلم ted فیلمی خوب است؟,,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |